مصاحبه با دكتر مصطفي عمادزاده استاد بازنشسته گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان

مصاحبه واحد خبر روابط عمومي دانشگاه با دكتر مصطفي عماد زاده استاد بازنشسته دانشكده علوم اداري و اقتصاد دانشگاه اصفهان

در تاريخ هر ملتي، مفاخر ارزشمندي وجود داشته و دارد كه پروانه وار در آتش عشق ملت سوخته اند تا بر جريده عالم، دوام و بقا خود را ثبت نمايند. بدون ترديد چنين پيشتازان عشق و ايثار،چون خورشيدي تابناك بر تارك افتخار آن ملت يا جامعه مي درخشند تا با درخشش خود جاني تازه بر جوانه هاي فرداي هستي بخشند.

دانشگاه اصفهان در تاريخ 70 ساله خود مفاخر ارزشمندي را در عرصه هاي مختلف فرهنگي،اجتماعي،سياسي و مذهبي در دامان پر مهر خود پرورش داده است. چنين افرادي چون چشمه اي جوشان، دشت بي انتهاي علم و دانش را آبياري نموده كه سرسبزي و حيات دانشگاه اصفهان را به دنبال داشته است.

يكي از چهره هاي شاخص دانشگاه اصفهان كه چون ستاره اي پر فروغ در آسمان علم و انديشه ظهور كرد جناب دكتر مصطفي عماد زاده استاد بازنشسته دانشكده علوم اداري و اقتصاد است كه با بازگويي گوشه اي از توفيقات اين استاد در عرصه علم و دانش ، از زحمات ايشان تقدير مي نماييم.

مصاحبه واحد خبر روابط عمومي دانشگاه با دكتر مصطفي عماد زاده استاد بازنشسته دانشكده علوم اداري و اقتصاد دانشگاه اصفهان :

جناب آفاي دكتر با تشكر از اين كه وقت خود را در اختيار ما گذاشتيد، معرفي كاملي از خودتان بفرماييد؟

اينجانب مصطفي عماد زاده، در سال 1328 در يك خانواده فرهنگي و مذهبي در تهران به دنيا آمدم. پس از اتمام دوره ابتدايي به دبيرستان جعفري اسلامي وارد شدم. دوره كارشناسي اقتصاد بازرگاني را در مدرسه عالي بازرگاني تهران در سال 1351 و در ادامه دوره كارشناسي ارشد اقتصاد توسعه را از دانشگاه كلرمونت فرانسه در سال 1353 و دوره دكتري دولتي اقتصاد را نيز از در همين دانشگاه در سال 1357 به پايان رسانده ام.

در سال 1357 چند ماه قبل از پيروزي انقلاب به دانشگاه اصفهان آمدم و در گروه اقتصاد دانشگاه كه تازه تاسيس بود مشغول به كار شدم. يعد از انقلاب شروع به تدريس در دانشگاه نمودم و تا سال 1389 به مدت 32 سال در دانشگاه مشغول تدريس و تحقيق بوده ام. تا سال 1372 استاديار بودم، و در سال 1372 دانشيار، و سپس در سال 1383 به مرتبه استادي رسيدم . در سال 1367 براي يك سال جهت استفاده از فرصت مطالعاتي به دانشگاه ديويس كاليفرنيا در آمريكا اعزام شدم . درسال 1385 به عنوان استاد نمونه كشوري در رشته اقتصاد انتخاب شدم.

در ابتداي كارم بود كه گروه علوم تربيتي دانشگاه اصفهان تدريس درسي را به نام اقتصاد آموزش و پرورش به من پيشنهاد دادند. براي تدريس اين درس استاد بايد هم اقتصاد و هم مسائل آموزشي را مي دانست كه من اين پيشنهاد را پذيرفتم و مشغول تدريس شدم تا اين كه تصميم گرفتم جزوات و مطالبي كه براي اين درس تهيه كرده بودم را تبديل به كتاب : "اقتصاد آموزش و پرورش" نمايم. در سال 1369 چاپ اول اين كتاب منتشر شد. بعدها چاپ اين كتاب كامل تر شد، و چون در اين زمينه كتاب هاي درسي مهمي منتشر نشده بود و اين كتاب براي اولين بار در فضاي كتاب هاي درسي دانشگاه جاي خودش را باز كرد و مورد استقبال اساتيد و دانشجويان قرار گرفت. امروز اين كتاب يكي از پرفروش ترين كتاب هاي درسي به شمار مي رود، به طوري كه تا كنون 35 بار چاپ شده است. سال ها بعد درسي در گروه بهداشت دانشكده علوم پزشكي به نام اقتصاد سلامت كه اين درس هم جز درس هايي بود كه حتما استاد بايد با مباحث اقتصادي آشنا و هم در حوزه سلامت مطالعاتي داشته باشد. من براي اين درس هم خودم را آماده كردم و به مدت 10 سال اين درس را در گروه بهداشت دانشكده علوم پزشكي، تدريس مي نمودم. حاصل اين تلاش ها هم كتابي شد به نام "سلامتي و رشد اقتصادي" كه در سال 1392 تاليف و منتشر نمودم.

از آن جا كه به مباحث توسعه اقتصادي و اجتماعي علاقه بسيار دارم و سال هاست كه درس "اقتصاد توسعه" را تدريس مي كنم، جزوات و مطالبي كه قبلا" تهيه كرده بودم، آن ها را نيز مدون و تبديل به كتاب " رشد اقتصادي، نظريه ها و راهبردها" كردم . كه در سال 1396 در دانشگاه شيخ بهايي منتشر شد. اين دو كتاب اخير در واقع ناشي از فراغتي بود كه در زمان بازنشستگي به دست آوردم.

در حال حاضر حدود 110 مقاله علمي و پژوهشي ، بيش از 30 مقاله در همايش هاي ملي و بين المللي و هشت كتاب تاليف و ترجمه نموده ام. اكنون نيز كتاب ديگري در دست تهيه دارم تحت عنوان "سرمايه انساني و رشد اقتصادي كه اميدوارم تا پايان سال 1398 منتشر گردد.

لطفا حاصل تجارب دانشگاهي خود را بيان فرماييد؟

حاصل تجارب اين عمر دانشگاهيم رو در چند نكته مي توانم خلاصه كنم:

نكته اول اين كه ما نبايد از سرمايه گذاري در جوانان غفلت نماييم. مهم ترين سرمايه كشور ما نه منابع مادي، بلكه جوانان با استعداد اين مرز بوم هستند، و وظيفه ما سرمايه گذاري در آموزش و پرورش آنان است. رشد و توسعه سال هاي آتي ما بستگي به ميزان سرمايه گذاري هايي كه ما امروز در جوانان مي كنيم دارد.

نكته دوم آن كه: موفقيت حاصل تلاش و كوشش است.حال ممكن است افراد در راهي كه مي روند شانس هم بياورند، بخت يارشان باشد و بتوانند موفقيت هاي مهمي را بدست آورند. ليكن بدون حركت و سعي و تلاش دستاوردي حاصل نمي شود. بجاي آن كه بدنبال شانس و اقبال باشيم، تلاش كنيم. متاسفانه در كشور ما بيشتر جوانان علاقه دارند تا شانس و اقبال در خانه هايشان رابزند و بدون تلاش از موفقيت هاي بزرگ اقتصادي و اجتماعي بهره مند شوند كه اين عملا" امكان پذير نيست. همه مردان و زنان موفق امروز و ديروز ، موفقيت خود را ناشي از تلاش و كوشش مي دانند.

نكته سوم كه بسيار مهم است، آن است كه كشور عزيز ما از اقوام، اديان و مذاهب و مردم گوناگوني تشكيل يافته، دولتمردان بهتر است فرصت هاي برابري را در اختيار همگان، و بويژ مناطق محروم قرار دهند تا موفق و بالنده شوند.

نكته چهارم اين است كه در مطالعاتم به اين نتيجه رسيدم كه جامعه اي موفق است كه شاد و پرنشاط باشد. شادي و آزادي پيش نياز رشد و خلاقيت فردي است. بايد زمينه هايي فراهم شود كه مردم شور و شوقي پيدا كنند و نشاط داشته باشند و احساس خوشبختي كنند.

نكته پنجم: نظام آموزشي ما از دبستان تا دانشگاه نيازمند تغيير و تحول است . در اين نظام كمتر به كشف و پرورش استعداد ها توجه مي شود. كمتر به قابليت ها و پرورش ذهني توجه مي شود. فرصت كمتري براي تفكر، نقادي و انديشيدن وجود دارد. از ابتداي ورود دانش آموزان و دانشجويان ، ما اين ها را با بسته هايي از دانش ذخيره شده، كتاب و مقاله روبرو مي كنيم در نتيجه فرهنگ پرسش گري، كنجكاوي و مشكل گشايي در بين آن ها پرورش پيدا نمي كند. دو چيز موجب تحول در نظام آموزشي مي شود: اول : ارتقا سطح كيفيت آموزشي و دوم پرورش ذهن نقاد و پرسشگر جوانان است.

در دوران فعاليت خود چه مسئوليت هاي اجرايي داشته ايد؟

من در اين سال هايي كه در دانشكده علوم اداري و اقتصاد بودم، دو دوره مدير گروه اقتصاد، و دو دوره معاون آموزشي، وپژوهشي دانشكده را بر عهده داشتم.

و در سال 1385 استاد نمونه ي كشوري در رشته اقتصاد از دانشگاه اصفهان شدم.

استاد اوقات فراغت خود را چگونه مي گذرانيد؟

در دوره بازنشستگي تا كنون دو كتاب تحت عنوان: "سلامتي و رشد اقتصادي" و "رشد اقتصادي نظريه ها و راهبردها" تاليف نموده ام. كتاب سومي نيز در دست است تحت عنوان "سرمايه انساني و رشد اقتصادي"

از سال 1375 جمعي از اساتيد دانشگاه اصفهان تصميم گرفتند دانشگاه خصوصي تاسيس نمايند و شالوده اين امر در سال 1375 ريخته شد و در نتيجه "دانشگاه شيخ بهايي" در بهارستان تاسيس شد.

امروز اين دانشگاه يكي از موفق ترين دانشگاه هاي خصوصي و غير انتفاعي كشور است و براي چندمين بار، در رتبه بندي دانشگاه هاي غير انتفاعي رتبه دوم و سوم را كسب نموده است.

بعد از فوت همكار ارجمندم جناب آقاي دكتر مهدي جمشيديان، من تصدي مديريت گروه مديريت اين دانشگاه را بر عهده گرفتم و از آن زمان مدير گروه مديريت دانشگاه شيخ بهايي هستم.

خاطره اي از دوران حضور در دانشگاه اصفهان داريد؟

دوران بسيار سخت كه به ياد دارم، دوران سال هاي جنگ تحميلي بود كه انقلاب فرهنگي پيش آمد و ما در دانشگاه دو وظيفه آموزش و پژوهش داشتيم كه به مدت 3 سال فرصت آموزش از ما گرفته شد.

خاطره شيرين هم مربوط مي شود به سال هاي بعد از جنگ، كه همراه با توسعه و شكوفايي دانشگاه بود. شانس من اين بود كه دانشكده اقتصاد تازه تاسيس شده بود و همه استادان و همكاران هم سن و سال بودند و دوران خوش و آموزنده اي را با آنان گذرانده ام.

خاطره خوش ديگري كه به ياد دارم اين است كه:بسياري از دانشجويان دانشكده اقتصاد بعد از فارغ التحصيلي جذب اداراتي مانند بانك ها و بيمه مي شوند. هر وقت ما به بانك مراجعه مي نماييم، اين دانشجويان سابق كه امروز به مديران بانك و كارمندان ارشد بانك ارتقا يافته اند، برخورد بسيار خوبي با ما دارند و بسيار احترام و محبت مي كنند.

چه توصيه براي انتخاب رشته اقتصاد براي دانشجويان داريد؟

رشته هاي علوم اجتماعي به طور عام، و رشته هاي اقتصاد و مديريت به طور خاص، با مسائل روز زندگي عجين شده است، و روزي نيست كه ما چندين بار كلمه اقتصاد و مديريت را تكرار نكنيم. كلمه اي مثل برنامه و بودجه ، تورم، بيكاري، تحريم ها، همه مباحثي هستند كه در دانش اقتصاد مورد توجه و بحث قرار مي گيرند و دانشجويان هم مي توانند آسيب شناسي كنند و هم راه حل بدهند. بنابر اين استقبال از اين دو رشته در تمام كشورهاي جهاني به طور روز افزوني گسترش يافته است. توصيه مي كنم كه دانشجويان توانمندي هاي خود را در اين دو رشته توسعه دهند.

لطفا نظر خود را در خصوص همفكري و همكاري دانشگاه، با پيشكسوتان بفرماييد؟

يكي از كارهاي خوبي كه در دانشگاه اصفهان بايد به آن توجه شود، ارتباط با اساتيد بازنشسته است. يكي از اقدامات خوبي كه در سال هاي گذشته انجام شده و اميدوارم تكرار شود، بزرگداشت دكتر ساسان بود كه بسيار تاثير گذار و مفيد بود. اميدوارم اين گونه مراسم تكرار شود و به دنبال آن از دانش و تجربيات پيشكسوتان رشته هاي مختلف دانشگاه به نحو مطلوب استفاده شود.